In 1974 startte de productie van de 'Bitter Diplomat CD', een reiswagen, die tot en met 1980 in productie zou blijven. De aankoopprijs in Nederland van dit koetswerk was eind jaren 70 ca. 101.000 gulden. Toenmalig importeur was de firma Te Riet te Winterswijk. In totaal werden er 395 stuks van dit model verkocht. Het model deed sterk aan de Maserati Ghibli denken, waardoor het koetswerk Italiaans aandeed. Opvallend detail was de grote, glazen achterruit. Oorspronkelijk was het een model dat door Opel was ontworpen als Diplomat Coupé, echter dit werd niet doorgezet. Bitter heeft daarna toestemming gekregen het model op basis van de Opel Diplomat te produceren. Het ingekorte onderstel, de aandrijving en motor waren van de Diplomat. Carrosseriebouwer Baur werd ingeroepen het koetswerk aan te passen naar het onderstel van de Diplomat. De wagen werd aangedreven door een 5,4 liter V8 met 230 pk die ook terug te vinden was in de Opel Diplomat en de Chevrolet Corvette. De opgegeven topsnelheid van dit model was ca. 210 km/h. Bijzonderheid: een aantal spelers van Bayern München reed destijds dit model Bitter.

Zijn opvolger de 'SC coupé' werd in 1979 gepresenteerd, maar het duurde tot december 1980 voordat een eerste exemplaar werd afgeleverd aan de klant. In Nederland kostte dit voertuig in 1980 128.000 gulden, vergelijkbaar met de aankoopprijs van een Ferrari 308. Het ontwerp van de SC kwam van de hand van Giovanni Michelotti. Ook bij dit model kwam de inspiratie van een Italiaanse exoot. Hier betrof het de Ferrari 400/412 waar de grove lijnen min of meer overgenomen werden. Het onderstel leende de SC van de Opel Senator. Ook de sterke 6-cilinder motor werd geleend van deze Duitse alleskunner. Later, in 1984, verscheen er nog een krachtige 3,9 liter variant met aangepaste nokkenas. Totale productie van de SC kwam op zo'n 485 stuks, 451 coupémodellen waarvan 239 voorzien waren met de 3,0 liter motor, 4 sedans plus een dertigtal cabrioletuitvoeringen van dit model. Bijzonderheid: in 1980 werd de Bitter SC als pacecar gebruikt bij de Formule 1 Grand Prix van Monaco.

Pas in 2005 wist de oorspronkelijke oprichter Erich Bitter weer voldoende financiële middelen te vergaren om een doorstart te maken. Eind 2005 werd het eerste en enige voertuig van het model Bitter CD II afgeleverd. In 2007 werd een nieuw model, de Vero, gepresenteerd, ditmaal op basis van een Holden. Dit betrof een vierdeursmodel waarvan geen coupé verkrijgbaar was. De prijsstelling in Duitsland is 121.000 euro, geschatte prijs in Nederland ca. 180.000 euro.