John Z. Delorean maakte al op jonge leeftijd een blitzcarrière in de Amerikaanse auto-industrie. Als jonge dertiger bereikte hij zelfs bijna de top van General Motors. Hij werkte en ontwierp mee aan veel revolutionaire toepassingen die nu nog steeds in hedendaagse auto’s gebruikt worden. Zijn meest gekende project was de Pontiac GTO.

Zijn losse maar gedreven manier van werken en zijn Playboy-imago pasten echter niet bij het bureaucratische General Motors. Gefrustreerd door de slome werking van de directie en zijn beperkte bewegingsvrijheid verliet hij het bedrijf en startte begin ’70 zijn eigen merk op : Delorean Motor Company (DMC). Hij slaagde erin om miljoenen subsidies te verkrijgen van de Engelse regering voor de bouw en productie van de Delorean-fabriek in Dunmurry, pal tussen de Protestantse en Katholieke wijken van Belfast. Dit gaf echter geen probleem in de fabriek zelf, het was een van de weinige plaatsen in het woelige Noord-Ierland waar beide groepen vredevol naast elkaar werkten. Vele ex-werknemers zien dit nog steeds als de beste job die ze ooit gehad hebben.

Financiële constructies waar het geld in "verdween", een zeer slechte winter in de US, veel kwaliteitsproblemen bij de opstart en het aan de macht komen van Margaret Thatcher (terugschroeven van de subsidies) maakten de toekomst van de fabriek echter onzeker. Een ultieme poging van JDZ om vlug geld te genereren bracht hem in een louche drugsdeal die daarenboven opgezet was door de FBI. Delorean werd weliswaar vrijgesproken maar helaas te laat : wegens geldgebrek en een trage verkoop ging de fabriek dicht en stonden 2.500 werknemers op straat. John heeft nog vele beloften gemaakt dat zijn merk opnieuw het levenslicht zou zien maar hij kon dit helaas niet hard maken : in maart 2005 overleed John Z. Delorean samen met zijn droom.

De Delorean zelf

Gecoat stalen dubbel Y-onderstel ontworpen door Colin Chapman (Lotus) en praktisch identiek aan een Lotus Esprit S1. Vormgeving door Giugiaro van Italdesign. Uniek door zijn ongeverfde (later werden enkele toch gespoten om de verkoop te bevorderen), geborstelde roestvrijstalen carrosserie in SS304 (gemonteerd op een ERM-kunststof body) en zijn iconische vleugeldeuren.

Motorisatie is een PRV (Peugeot/Renault/Volvo) 90° 2.8 V6, 130 pk.

Uitgerust met een Bosch K-Jetronic injectie, ecu systeem, lambda sonde, katalysator en geschikt voor ongelode benzine. De versnellingsbak is een Renault 5-bak of automaat. Veel onderdelen zijn dan ook van Europese afkomst en kun je nog makkelijk vinden. Er zijn slechts 8.583 auto’s gefabriceerd in de periode 1981 tot begin 1983 : 6.539 waren de ‘81-modellen (vin 500-10 000), 1.126 waren de ‘82-modellen (vin 10 000-11xxx) en 918 waren de ‘83-modellen (vin 15 000-20xxx). De uiterlijke verschillen, zitten enkel in het kofferdeksel. Kostprijs in ‘81 was 25.000 $. Huidige prijzen variëren van € 12.000 voor een te restaureren wagen tot € 35000 in perfecte staat. In 2011 werd de Delorean 30 jaar en bleef zijn waarde stijgen. Drie vergulde versies werden ook nog gemaakt tijdens het naderende einde van de productie.

De nog bestaande Deloreans worden geschat op 6.500 stuks. In 1985 kreeg de auto een extra imago boost dankzij zijn hoofdrol als tijdmachine van Doc Brown in de "Back to the Future"-trilogie.

Totaalgewicht : 1.232 kg met gevulde benzinetank.

Lengte : 4,26 m, breedte 1,99 m, hoogte 1,10 m met de deuren gesloten, met de deuren open 1,92 m.

Banden voor 195/60-14 achter 235/60-15. Standaard, grijs of zwart interieur, airco, stereo/cassettespeler, elektrische ramen en buitenspiegels, centrale deurvergrendeling en in de hoogte verstelbaar stuur.

Maximum snelheid 220 km/u. 0-100 in 9 sec.